- μίνθα
- μίνθα, ἡ (Α)1. βλ. μίνθη2. βλ. μίνθος.
Dictionary of Greek. 2013.
μίνθα
Look at other dictionaries:
μίνθος — (I) μίνθος, ἡ (Α) βλ. μίνθη. (II) μίνθος, ὁ, και μίνθα, ἡ (Α) ανθρώπινη κόπρος. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μίνθος με επίθημα θος (πρβλ. ὄνθος, σπέλεθος) ίσως σχηματίστηκε από τη λ. μίνθη «μέντα» κατ ευφημισμόν (πρβλ. τη γλώσσα τού Ησυχίου «μίνθα τὸ ἡδύοσμον… … Dictionary of Greek
Mentha — longifolia Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Mentha — Menthe Menthe … Wikipédia en Français
Menthe — Pour les articles homonymes, voir Menthe (homonymie). Menthe … Wikipédia en Français
Menta — (Del lat. menta.) ► sustantivo femenino 1 BOTÁNICA Planta herbácea y aromática, de flores rosadas o blancas y hojas opuestas de un color verde intenso, que se utiliza en medicina como antiespasmódico, tónico y estimulante, y para aromatizar… … Enciclopedia Universal
μέντα — (Mentha). Γένος δικοτυλήδονων φυτών της οικογένειας των λαμιιδών. Πρόκειται για φυτά των εύκρατων περιοχών του βορείου ημισφαιρίου, τα οποία χαρακτηρίζονται από τα αρωματικά τους φύλλα και τα μικρά τους άνθη. Ιδιαίτερα γνωστό είδος είναι το… … Dictionary of Greek
μίνθη — I Νύμφη του Άδη που είχε συνάψει ερωτικές σχέσεις με τον Πλούτωνα. Η Περσεφόνη ζήλεψε και παραπονέθηκε στη μητέρα της, η οποία μόλις το άκουσε συνέτριψε τη Μ. με τα πόδια της. Ο Πλούτων τότε τη μεταμόρφωσε στο άκαρπο αλλά αρωματικό φυτό που φέρει … Dictionary of Greek
mintă — MÍNTĂ s.f. v. mentă. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 MÍNTĂ s.f. v. mentă. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN míntă ( te), s.f. – Plantă (Mentha piperita, Mentha cripsa). – Mr. mentă … Dicționar Român
menta — menta1 (Del lat. menta, y este del gr. μίνθα). f. hierbabuena. menta2 (De mentar). 1. f. rur. Arg. y Ur. reputación. U. m. en pl.) 2. coloq. El Salv. En lenguaje periodístico, pago ilícito que se hace a un periódico o a un periodista por publicar … Diccionario de la lengua española
